Odpowiedzialność jest ściśle związana z naszym osobowym sposobem istnienia. Nie można mówić o odpowiedzialności np. w świecie zwierząt. Odpowiedzialność stanowi szczególną własność istnienia człowieka polegającą na tym, że ponosimy obowiązek moralny lub prawny odpowiadania za swoje lub czyjeś czyny. Uchylenie się od niej powodowałoby jednocześnie rezygnację z osobowego sposobu istnienia. Kiedy człowiek uchyla się od odpowiedzialności, odcina się od tego, kim jest w swojej istocie. Jest to niezmiernie ważna prawda, o której niestety nie mówi się często. Podobnie jest np. wówczas, gdy zamykamy się w egocentryzmie, wówczas odcinamy się od możliwości zrealizowania siebie jako osoby. Nie możemy zatem dojść do pełni tego, kim naprawdę jesteśmy, gdyż stajemy się prawdziwie sobą jedynie wówczas, gdy szczerze i bezinteresownie oddajemy się drugiemu w geście miłości. Podobnie prawdziwa dojrzałość człowieka polega na zdolności i faktycznym przyjmowaniu na siebie odpowiedzialności, czyli obowiązku zadbania o kogoś lub o coś z całą tego konsekwencją. W pewnym sensie dojrzałość osobową człowieka można mierzyć jego odpowiedzialnością. Odpowiedzialność staje się także głównym narzędziem budowania dojrzałości człowieka. Dlatego też lider, który w swoim działaniu podejmuje odpowiedzialność nie tylko za siebie samego, ale także za innych, ma szczególną szansę dochodzenia do pełni dojrzałości osobowej.

Odpowiedzialność – powtórzmy – jest ściśle związana z naszym osobowym sposobem istnienia.