Z człowiekiem jako osobą wiąże się jego „ja”. Mówi o tym pierwsza część sentencji soborowej. Bóg stworzył człowieka, aby był sobą. 

Coraz więcej ludzi dochodzi do wniosku, że dzisiejszy program wychowywania zajmuje się w dużej mierze bardziej umysłem, a za mało poświęca czasu na wykształceniem charakteru i siły woli.

To, że czujemy się syci lub głodni spowodowane jest nie tylko tym, co jemy, ale także tym, co myślimy, że jemy – co wykazał pewien sprytny eksperyment.

Bogatym źródłem wapnia jest mleko i produkty mleczne: kefir, jogurt, twarożek, sery dojrzewające. 

Przebieranie się za dorosłego nie czyni jeszcze z nikogo osoby dorosłej.

 Przyzwyczajamy się do temperatury świata. I nie zdajemy sobie sprawy, że świat stopniowo przejmuje nad nami kontrolę, aż znajdziemy się w jego w jego uścisku. Dlatego toczymy walkę z banalnością, z miernością i tępotą; musimy stawić opór i zacząć iść w przeciwnym kierunku.

"Życie jest czymś, co przydarza się nam w czasie, gdy jesteśmy zajęci planowaniem innych rzeczy". Trafne. Żyj chwilą obecną.

Teraz żyjemy nadzieją, ale z wiarą wyczekujemy, że ujrzymy Boga w Niebie i będziemy mogli go kochać przez całą wieczność.

Decydujcie się w życiu na to, co jest niemożliwe! Nie na to, co jest możliwe. To, co możliwe można robić bez Chrystusa, bez łaski bez miłosierdzia. Chrześcijaństwo polega na tym, że robisz rzeczy niemożliwe.

Milczenie zjednoczy cię z samym Bogiem.

Ważna jest świadomość, że istnieje ktoś, wobec kogo można pozostać sobą bez żadnych ograniczeń. Że można śmiać się, ale również płakać. Że jest się rozumianym w swoich emocjach. Czuć, że jest się potrzebnym i ważnym dla kogoś. I mieć choć trochę ciepłych kontaktów fizycznych. Być po prostu kochanym. Jak wszystkie rośliny, które odwracają się w kierunku światła słonecznego, tak i my potrzebujemy blasku miłości i przyjaźni.

Nigdy nie jest za późno, żeby odmienić czyjś los. Być może niektórzy ludzie, których spotkaliście podczas tej podróży, mieli was nauczyć czegoś istotnego. A może to wy znaleźliście się w ich życiu z ważnego powodu.

W pewien wrześniowy poranek wybrałam się na długi spacer. Był wtorek. Kiedy wróciłam, świat zmienił się na zawsze, a przynajmniej tak mi się wydawało.

Nasz współczesny świat uwielbia zrzucać z siebie odpowiedzialność. Zaczęło się to już w rajskim ogrodzie. Adam obwinił Ewę.

" W nawróceniu i spokoju jest wasze ocalenie; w ciszy i ufności leży wasza siła. "