Fasola w kuchni św. Hildegardy stoi na pierwszym miejscu, zaraz obok orkiszu – jest najtańszym i najsmaczniejszym źródłem białka.
Prawdziwa gratka dla osób na gluten uczulonych. Mają słodkawy, korzenny smak, charakterystyczny dla kasztanów jadalnych. Kto stanie się ich fanem, niech następnym razem doda trochę więcej mleka i usmaży z tego przepisu bezglutenowe, kasztanowe naleśniki.
Skłonić pacjenta do zmiany nawyków jest zwykle naprawdę trudno. Zapobieganie przyszłym incydentom sercowo-naczyniowym to korzyść mało konkretna, za to siedzenie na tyłku i wcinanie żeberek daje natychmiastowe zadowolenie.
Szczególnym „ulubieńcem” św. Hildegardy, jest koper włoski. Jest on tym wśród bylin, czym orkisz leczniczy wśród zbóż, a kasztan wśród drzew – 100% zdrową rośliną.
Naukowcy z Uniwersytetu w Edynburgu podają zestaw czynników, dzięki którym dzieci odżywiają się w sposób bardziej dla siebie odpowiedni, co przekłada się także na ich zdrowie, gdy dorosną. Jako rodzice, niemal na wszystko z tej listy wywieramy codziennie wpływ. Wystarczy tylko chcieć.
„Kto odczuwa bóle głowy wskutek osłabienia wątroby lub śledziony albo pod wpływem złych soków w brzuchu lub żołądku, albo z powodu migreny, ten powinien wziąć pierwsze pędy (czyli pączki) jabłoni, włożyć je do oliwy z oliwek, po czym rozgrzać na słońcu w małym naczyniu. A gdy będzie na noc szedł spać, powinien natrzeć sobie tą oliwą głowę. Niech czyni tak często…”
Z tego co pisze święta Hildegarda, można się domyśleć, że nasz organizm, by w pełni strawić te owoce, musi wydzielić wiele kwasów żółciowych, a to niepotrzebnie i dotkliwie zakwasza nasze jelita, pogarsza stan naszej flory jelitowej itd .
Czy aby pisać dalej o owocach? Skoro za oknem zimno – mniejszy mamy apetyt na owoce, w dodatku zimne i surowe, jednak np. te suszone, które niewątpliwie zawierają w sobie mniej wilgoci, pisząc językiem św. Hildegardy, często nam urozmaicają te zimowe miesiące.
Czy nadmierne spożycie margaryny może szkodzić umiejętności krytycznego myślenia? Bo „eksperci”, którzy z takim przekonaniem radzili nam, by zastąpić tłuszcze nasycone, jak masło, wielonienasyconymi smarowidłami, ludzie, którzy zapewne praktykują to, czego nauczają, nagle stali się tacy niepewni. Zdają się błąkać w mentalnej mgle, próbując przeformułować własne zalecenia.
Olej kokosowy to doskonały przykład zdrowej żywności, zdemonizowanej przez dietetyków tzw. głównego nurtu. Spotkał się z krytyką przede wszystkim dlatego, że zawiera dużo tłuszczów nasyconych, które w rzeczywistości wcale nie są takie złe.
Zetknięcie z kuchnią św. Hildegardy to nie tylko wprowadzenie orkiszowej mąki do diety. To wymiana kapusty i pora na na seler i fenkuł, również w wywarach warzywnych i warzywno – mięsnych, rezygnacja z wieprzowiny na rzecz drobiu i ryb (Święta poleca okonia, dorsza, sielawę, pstrąga, szczupaka). To wreszcie przyprawianie zup bertramem, macierzanką, hyzopem czy bluszczykiem kurdybankiem, tradycyjną solą kamienną oraz mniej tradycyjnym pieprzem kubeba.
Aronia nie bez powodu wchodzi w skład preparatów zwiększających odporność organizmu, często w połączniu a aloesem i miodem. Działa przecież przeciwzapalnie, wykrztuśnie, przeciwgorączkowo, a zażywana profilaktycznie poprawia ogólne samopoczucie.
To zazwyczaj wiemy: kiedy uprawiamy ćwiczenia fizyczne, zwiększa się siła naszych mięśni i poprawia się kondycja organizmu. Jednak wpływ tego rodzaju aktywności na mózg i nasze samopoczucie nie jest już dla większości tak jasny. I nie sprowadza się po prostu do działania endorfin.
Wielu ludziom, zdrowe odżywianie się i zejście do prawidłowej wagi ciała wydają się celem wręcz nieosiągalnym. Mimo usilnych prób, stale spożywają za dużo niezdrowego jedzenia, choć wiedzą, że sobie szkodzą. Prawda jest taka, że składniki niektórych pokarmów tak oddziałują na mózg, że prowadzą do uzależnienia.
Obecnie uwaga kosmetologów i dermatologów skupia się na procesie starzenia się skóry i czynnikach temu sprzyjających. Jednym z czołowych „wrogów” okazały się wolne rodniki, powstające w procesach metabolicznych, ale także pod wpływem promieniowania UV.
