Bluszcz jest rośliną trującą, a jednocześnie z powodzeniem stosowaną w leczeniu różnych dolegliwości.

Syrop z sosny warto mieć pod ręką, gdy nastanie czas przeziębień. Kiedy i jak zbierać pędy sosny? Pędy sosny najlepiej zbierać na przełomie kwietnia i maja. Muszą to być jasnozielone przyrosty z brązową, lepką łupinką.

Można je kupić przez cały rok i wy­ko­rzy­stać ich do­bro­czyn­ne wła­ści­wo­ści. Nie­ste­ty, bu­ra­ki na­le­żą do naj­mniej do­ce­nia­nych wa­rzyw w na­szej kuch­ni, a prze­cież to praw­dzi­we bo­gac­two kwasu fo­lio­we­go, po­ta­su, ma­gne­zu, cynku i wi­ta­mi­ny C.

Eukaliptus (Eucalyptus) – charakteryzuje się bardzo dużą ilością odmian. Ich ilość dochodzi do 600 gatunków drzew i krzewów należących do rodziny mirtowatych. Pochodzą one głównie z Australii i Nowej Gwinei, ale doskonale zadomowiły się też na terenach Afryki, Azji i Ameryki Południowej. Eukaliptusy kojarzą nam się przede wszystkim z uroczymi „misiami” koala, dla których liście tego drzewa są podstawowym pożywieniem. W wielu krajach eukaliptus ma duże znaczenie gospodarcze, dlatego też prowadzi się nawet jego plantacje.

Komosa biała- inaczej zwana też lebiodą- to roślina ruderalna. Jest chwastem pospolitym nie tylko w Polsce, ale też na całym świecie. W Chinach znana jest jako „pachnące kości tygrysa”. Tam też jest powszechnie spożywanym warzywem, które znaleźć można nawet w restauracyjnych menu.

Jasnota biała (głucha pokrzywa, pokrzywa biała lub martwa pokrzywa) to bylina z rodziny jasnotowatych, rozpowszechniona w strefie umiarkowanej półkuli pomocnej. W Polsce bardzo pospolita na niżu i w niższych położeniach górskich. Rośnie na rumowiskach, przydrożach i w zaroślach.

Syrop ze świeżych liści babki lancetowatej pomoże pozbyć się uporczywego kaszlu.

Babka lancetowata to bylina z rodziny babkowatych występująca na półkuli północnej. W Polsce bardzo pospolita w całym kraju; rośnie na łąkach, pastwiskach, przydrożach i trawnikach oraz na polach jako chwast roślin uprawnych, zwłaszcza koniczyny.

Mak polny to roślina jednoroczna, posiadająca pionowy, biało-żółty korzeń z bocznymi korzeniami. Łodyga prosta pojedyncza lub rozgałęziona, cała odstająco owłosiona.

Lilak pospolity – Syringa vulgaris (potocznie, ale błędnie zwany — bzem)to krzew lub niskie drzewo do 3 – 6 m wysokości. Do Polski trafił w XVI wieku z Turcji, stąd jego popularna nazwa – bez turecki.

Sosna ze względu na bogactwo związków leczniczych jest prawie w całości wykorzystywana w ziołolecznictwie – zbieramy igliwie, młode pędy, korę i żywicę, jednak najbardziej cenioną i popularną częścią tej rośliny są wiosenne pączki.

Czeremcha zwyczajna (Padus avium; inne nazwy :śliwa kocicierpka, trzem cha) torzewo, lub krzew do 8 m wysokości o czarno-szarej korze i gęstej koronie. Liście po roztarciu mają silny migdałowy zapach. 

Znana od 4 tyś. lat, zawsze była strawą ubogich, ale tylko dlatego, że była tania. Gdyby jednak uwzględniano jej właściwości i pożytki płynące z jej jedzenia – na pewno znalazłaby się w ścisłej czołówce wśród warzyw.

Wodne wyciągi z kwiatów dziewanny działają przeciwzapalnie na błony śluzowe jamy ustnej, gardła, przełyku żołądka i jelit, również dróg moczowych łącznie z pęcherzem, a także oskrzeli.

Żyjący w V wieku przed naszą erą Hipokrates cenił pokrzywę jako składnik pożywienia. Kilkaset lat później Pliniusz opisywał ją jako lek przyspieszający gojenie ran i ułatwiający tamowanie krwotoków. Na początku XVII wieku Syreniusz opisywał lecznicze działanie na żołądek liści pokrzywy gotowanych w winie, a księdzu Krzysztofowi Klukowi pokrzywa przypominała afrodyzjak. Wszędzie tam, gdzie rosła pokrzywa, korzystały z niej ludowe zielarki, co utrwaliły powieści Elizy Orzeszkowej.