Dla lidera odpowiedzialność jest sprawą podstawową. Wymaga od niego wychodzenia ze swojego „ja” ku innym oraz zatroskania o ich dobro. A to przecież podstawowa forma szczerego daru z siebie.

„Żądza rozrywek jest nienasycona, a najchętniej pożera szczęście”. Austriacka autorka Marie von Ebner-Eschenbach dochodzi do sedna sprawy i ujmuje to tak: istnieje żądza rozrywek, uzależnienie od nich. 

„Któż jest człowiekiem, co miłuje życie i pragnie widzieć dni szczęśliwe? (Ps 33,13 Wlg)

Współcześnie panuje zapotrzebowanie na ludzi elastycznych. Można się o tym przekonać, czytając choćby oferty pracy.

 Potrzeba bardzo cnoty wdzięczności. O tym, że jest ona istotnie cnotą, czyli pewną doskonałością, zaświadcza chociażby jej rzadkość

Ważnym filarem systemu medycznego Hildegardy jest post, służący leczeniu zarówno duszy, jak i ciała.

Cisza to brama, która otwiera nasze wewnętrzne ucho, aby zdołało usłyszeć cudowny dźwięk duszy.

Często powtarzam, że na to, by żyć naprawdę, trzeba najpierw umrzeć. Najpierw należy wyobrazić sobie siebie w grobie, by uzyskać przepustkę do życia. 

„Matką rozpusty nie jest radość, lecz brak radości”. Fryderyk Nietzche... 

Odpowiedzialność jest ściśle związana z naszym osobowym sposobem istnienia. 

Nasze życie jest w istocie historią spotkania z Bogiem. Przytoczona scena z pukaniem pokazuje, że potrzeba, aby nas ktoś zawołał, byśmy się obudzili. 

Z człowiekiem jako osobą wiąże się jego „ja”. Mówi o tym pierwsza część sentencji soborowej. Bóg stworzył człowieka, aby był sobą. 

W języku greckim są używane zasadniczo dwa słowa odpowiadające naszemu słowu czas – chronos i kairos.