Jaka jest różnica między pewnymi siebie, zdeterminowanymi, odnoszącymi sukcesy ludźmi, a zwykłymi mężczyznami i kobietami? Otóż różnią się oni od siebie nie posiadanymi pieniędzmi, władzą czy życiem rodzinnym, ale - poczuciem szczęścia.

Dziesiątki lat badań pozwoliły ustalić, że to, iż człowiek czuje się szczęśliwy lub nie, generalnie zależy od genów, wydarzeń i wartości...

Symetria twarzy często jest uważana za jeden z głównych wyznaczników atrakcyjności kobiet i mężczyzn. Ale czy słusznie?

Amerykanie kochają opowieści i karierach od pucybuta do milionera, nawet teraz, gdy nierówności w dochodach są coraz większe. Jednak ci, którzy wspinają się po szczeblach kariery, płacą często cenę, o której się mało słyszy: sukces w szkole i w pracy może mieć długotrwałe reperkusje dla zdrowia.

Skąd się bierze to natchnienie, że w pewnym momencie mówimy „acha, a więc to tak!”? Czy ktoś albo jakaś instytucja mogą sprawić, że w danej dziedzinie takie twórcze przebłyski będą się powtarzały? Jako że Europa i USA szukają sposobów na zwiększenie produktywności, pytanie to staje się coraz ważniejsze.

Członkowie grupy cieszą się sobą i wykorzystują każdą możliwość, żeby przyjemnie spędzić ze sobą czas. Bywają też chwile nieprzyjemne wynikające z walki o konkretne role w grupie.

Bogactwa nie mierzy się ilością zarabianych pieniędzy, ale tym, co zgromadziłeś. Gromadzenie majątku daje swobodę i niezależność. Ci, którym udało się osiągnąć ten stan nirwany, zawdzięczają go 10 filarom.

Firmy zapraszają trenerów zewnętrznych do poprawienie efektywności działań zespołów. Rzadko jednak zwraca się uwagę na fakt, że takie szkolenia są jedynie półśrodkami. 

Zdolność danej osoby do realizacji wielu zadań jest uzależniona od genów i wczesnych doświadczeń” - mówi Amit Sood, profesor medycyny w Mayo Clinic College of Medicine. Niektórzy dziedziczą tendencję, by silniej reagować na stres i przeciążenie. 

Między młodymi bankowcami, a firmami z Wall Street od lat obowiązuje niepisana umowa: w zamian za dobrą pensję i perspektywę zbicia bajecznej fortuny, ci pierwsi mają pracować po 15 godzin dziennie, rezygnując z choćby namiastki normalnego życia.

Konieczności wiecznego dopraszania się wsparcia, informacji, decyzji od innych działów często towarzyszy karkołomny slalom po firmie i różnych jego pracownikach. Ta sytuacja zainspirowała mnie do zadania sobie pytania i poszukania odpowiedzi, czy jest to jedynie problem działów sprzedaży?

Jest tak, jak przypuszczałem: nierówności mają charakter strukturalny i samonapędzający się.

Żyjemy w epoce inteligentnych maszyn. Jeśli chcesz się w tej epoce rozwijać, musisz być dobry w ich obsłudze. Tyler Cowen w książce „Przeciętność, to za mało” prowokacyjnie stwierdza: „Jeśli ty i twoje umiejętności są uzupełnieniem komputera, możesz być spokojny o wynagrodzenie i perspektywy na rynku pracy. Jeśli twoje umiejętności nie pasują do komputera, powinieneś nad tym popracować”.

Rzadko kojarzymy psychopatę z człowiekiem eleganckim, kulturalnym, o dużym uroku osobistym. Człowiekiem, który na spotkaniach rekrutacyjnych robi rewelacyjne wrażenie i pozostawia konkurentów daleko w tyle. Menadżera szybko pnącego się po szczeblach kariery. Ten typ psychopaty doskonale radzi sobie w dużych firmach, a w szczególności w korporacjach. W miejscu, w którym łatwo się ukryć, ze względu na rozbuchane struktury i rozmywającą się odpowiedzialność. W miejscu, w którym łatwo jest znaleźć sojuszników i szybko pozbyć się konkurencji… a mroczne działania można ukryć w chaosie organizacyjnym.

Jeśli zostajesz zwolniony, jedną z najważniejszych rzeczy (i często najpilniejszych) jest sprawdzenie, czy nie trzeba czegoś zmienić w twoim portfelu.