Pyszny krupnik na chłodne jesienne dni.
W powszechnym przekonaniu wejście w politykę wiąże się z udziałem w sprawach moralnie wątpliwych. Jest to jeden z najważniejszych argumentów, dla których ludzie moralnie uczciwi dystansują się do polityki i nie chcą się w niej udzielać, bojąc się utracić własną uczciwość.
W języku greckim są używane zasadniczo dwa słowa odpowiadające naszemu słowu czas – chronos i kairos.
Zwykle chcemy czynić dobrze, pragniemy żyć w jasności i być przeźroczyści dla innych, występować w ich życiu zawsze w pozytywnym świetle.
Duchowość człowieka jest właściwie tożsama z prawdą jego życia w tym, co w życiu najważniejsze, czyli w wymiarze bycia osobą.
Nasza ojczyzna jest w niebie. Bóg szanuje naszą wolność i daje nam wybór.
W życiu monastycznym tym zasadniczym sensem i ukierunkowaniem jest szukanie Boga i oddawanie mu czci we wszystkim. „Aby we wszystkim był Bóg uwielbiony”, to autentyczne hasło św. Benedykta.
Odpowiedzialność jest ściśle związana z naszym osobowym sposobem istnienia.
Kiedy podejmujemy sprawę spierania się z Bogiem to czytelnicy będą się starali rozumować, iż nie godzi się tego czynić. Takie nastawienie jest nie całkiem zgodne z wymaganiami naszej wiary.
Sama sucha wiara, wyrafinowana, pyszna i bez dobrych uczynków nie wystarczy, a wprost może nas zgubić. Koronny przykład to szatan, duch ciemności, on wierzy i drży, ale jest w nim pełnia pychy i pogardy wobec Boga. Nie ma w nim ani cienia prawdy i miłości, bo jest ojcem kłamstwa.
Istotą wiary jest nasza wierność, nasza miłość, nasza stałość i nasza modlitwa.
Źródłem naszej wiary jest Bóg, który jest przyczyną tego wszystkiego co nas otacza.
Teraz żyjemy nadzieją, ale z wiarą wyczekujemy, że ujrzymy Boga w Niebie i będziemy mogli go kochać przez całą wieczność.
Ku naszej radości jest wspaniały Bóg, który nas kocha aż do szaleństwa Krzyża, bo stworzył nas na Swój obraz i podobieństwo.
Żeby w mym sercu mógł działać Jezus i kształtować je według serca Bożego, to moje serce musi być wolne i oczyszczone od wszelkiego brudu.
