Tą słodką mieszanką można posypywać kompoty, desery, jogurty, serniki i bitą śmietanę.

Słodkie ziemniaki (albo inaczej bataty) są nie tylko smaczne. Wywierają też na nasz organizm tak pozytywny wpływ, że niemal każdy powinien je włączyć do swojej diety.

W idealnym świecie najpoważniejsze organizacje zdrowia powinny być obiektywne. Ustalać wytyczne w oparciu o dowody, zamiast ulegać wpływom polityki i grupom nacisku finansowego, popadając w konflikt interesów.

Oto prawdziwy powód, dla którego w większości sklepów spożywczych sprzedawane są również leki. Nie chodzi o wygodę.

Prosty system znakowania produktów spożywczych w szpitalnej kafeterii za pomocą trzech kolorów wydaje się zwracać uwagę klientów na wartości odżywcze tego, co kupują i zachęcać ich do nabywania najzdrowszego pożywienia – stwierdza raport, opublikowany w październikowym wydaniu Preventive Medicine.

Idea zdrowego odżywiania się zrodziła niepożądany skutek uboczny: lęk przed „pułapkami”, jakimi usiana jest codzienna dieta.

Hildegardowa wersja fasolki po bretońsku z purre dyniowym w miejsce pomidorowego przecieru (choć możemy dać go odrobinę do smaku) i przyprawami rekomendowanymi przez Mniszkę z Bingen. Wegetariańska i równie smaczna.

Fasola w kuchni św. Hildegardy stoi na pierwszym miejscu, zaraz obok orkiszu – jest najtańszym i najsmaczniejszym źródłem białka.

Czy nadmierne spożycie margaryny może szkodzić umiejętności krytycznego myślenia? Bo „eksperci”, którzy z takim przekonaniem radzili nam, by zastąpić tłuszcze nasycone, jak masło, wielonienasyconymi smarowidłami, ludzie, którzy zapewne praktykują to, czego nauczają, nagle stali się tacy niepewni. Zdają się błąkać w mentalnej mgle, próbując przeformułować własne zalecenia.

Jeśli jesteś weganinem, zadbaj o swój mózg, bo jak raz nabawisz się demencji, będzie za późno, żeby coś na to poradzić. Regularnie sprawdzaj poziom kwasów omega-3 we krwi.

Tym, którzy rzeczywiście chcą zjeść rzepkę na surowo, św. Hildegarda radzi, by całkowicie usunęli zewnętrzną skórkę warzywa, która jest gruba i jej zielona siła szkodzi człowiekowi, a po usunięciu skórki niech zjedzą środek.

Wielu ludziom, zdrowe odżywianie się i zejście do prawidłowej wagi ciała wydają się celem wręcz nieosiągalnym. Mimo usilnych prób, stale spożywają za dużo niezdrowego jedzenia, choć wiedzą, że sobie szkodzą. Prawda jest taka, że składniki niektórych pokarmów tak oddziałują na mózg, że prowadzą do uzależnienia.

Dawno temu pewien młynarz na targu powiedział mi, że prawdziwego orkiszu już nie ma. Otóż jest, ale – podobnie jak pszenica płaskurka czy kamut – wysiewa się go i miele w pewnych enklawach, żeby nie został zanieczyszczony przez masowo rozpowszechnioną pszenicę karłowatą – bezwartościową a nawet szkodliwą.

Obecnie uwaga kosmetologów i dermatologów skupia się na procesie starzenia się skóry i czynnikach temu  sprzyjających. Jednym z czołowych „wrogów” okazały się wolne rodniki, powstające w procesach metabolicznych, ale także pod wpływem promieniowania UV.

Większość definiuje dietę jako to, co jedzą. Ciało jest wspaniałą maszyną do przetwarzania pokarmów, a jeść trzeba, żeby żyć. Z odżywianiem sprawa ma się zupełnie inaczej. W oparciu o swoje badania, zaczęliśmy je definiować, jako to, co uzyskujemy z jedzenia. Naszym celem powinno być połączenie diety i odżywiania.