Matka Teresa przybyła kiedyś do Nowego Jorku, do jednego ze swoich domów, który znajdował się na jednej z najgorszych ulic miasta. Ulica ta pokryta była śmieciami, brudem, odpadami i strzępkami papieru.

Nasze życie jest w istocie historią spotkania z Bogiem. Przytoczona scena z pukaniem pokazuje, że potrzeba, aby nas ktoś zawołał, byśmy się obudzili. 

Ogrzewa nas ogień, a nie dym z ognia. Przewozi nas przez morze okręt, a nie smuga, którą pozostaje za sobą na wodzie.

Z człowiekiem jako osobą wiąże się jego „ja”. Mówi o tym pierwsza część sentencji soborowej. Bóg stworzył człowieka, aby był sobą. 

Kiedy spytano Dereka Rogera, który zajmuje się badaniami dotyczącymi stresu, jak można uniknąć irytacji lub uwolnić się od niej, odpowiedział: „Poznanie, że właściwie nic nie jest wystarczająco ważne, aby się z tego powodu denerwować”.

Kto jest człowiekiem, który pragnie żyć i być szczęśliwym? Kto z nas jest takim człowiekiem? To pytanie może budzić zdziwienie. Przecież każdy człowiek pragnie żyć i być szczęśliwy! 

Coraz więcej ludzi dochodzi do wniosku, że dzisiejszy program wychowywania zajmuje się w dużej mierze bardziej umysłem, a za mało poświęca czasu na wykształceniem charakteru i siły woli.

Kiedy się na kogoś złościmy, uważamy z reguły, że to jego wina. Żydowski rabbi, Charles Klein, odwraca tę perspektywę na nas samych: „Każdy, kto cię denerwuje, ma nad tobą władzę” . 

Milczenie nie istnieje w naszym życiu jako cel sam w sobie. Ma służyć czemu innemu. Milczenie jest matką mowy(…).

Ilekroć usiłujesz się czegoś wyrzec, ulegasz złudzeniu. Co ty na to? Naprawdę ulegasz
złudzeniu. Czego się wyrzekasz? 

Ważne jest nie to, by wiedzieć, kim lub czym jest "ja". Tego nigdy się nie osiągnie. Ważne jest to, aby odrzucić etykietki. Jak mówią mistrzowie Zen: "Nie szukaj prawdy, po prostu odrzuć swoje poglądy". Odrzuć swoje teorie, nie szukaj prawdy. Prawda nie jest czymś, czego się szuka, ona jest. Jeśli przestaniesz tkwić przy swoich poglądach, pojmiesz to.

 Teodor Fontane daje dobrą radę: „łapać zawsze małe radości, aż przyjdzie wielkie szczęście. A jeśli nie przyjdzie, co jest również prawdopodobne, to miało się przynajmniej wiele małych chwil szczęścia”.

Kryzys kojarzy się nam niezbyt dobrze. Kojarzymy go zwykle z czasem trudnym, gdy wszystko idzie „jak po grudzie”. W związku z tym nie tęsknimy za kryzysem, a raczej staramy się go unikać.

Niektórych z nas budzą bardzo twarde doświadczenia życiowe. Cierpimy tak bardzo, że się budzimy. Ale ludzie wciąż na nowo zderzają się z życiem. I kontynuują swój lunatyczny marsz. Nie budzą się nigdy. 

W powszechnym przekonaniu wejście w politykę wiąże się z udziałem w sprawach moralnie wątpliwych. Jest to jeden z najważniejszych argumentów, dla których ludzie moralnie uczciwi dystansują się do polityki i nie chcą się w niej udzielać, bojąc się utracić własną uczciwość.